“แต่ว่าท่าน น่าจะมีอะไรสักอย่างที่อยากจะทำอยู่บ้างสิ”
“ไม่มีแล้ว ถ้าโลกแบบนั้นมาถึง มีโอกาสได้แบกเจ้าขี่หลังก็พอแล้ว”
แทกิลคุยกับซอลฮวา “ยัยตัวแสบ ออกไปเร่ร่อนข้างนอก มันจะไปมีอะไร ลงหลักปักฐานที่นี่ดีกว่า ผู้ชายที่นี่ก็มีอยู่ไม่น้อย คว้ามาเป็นคู่สักคนสิ”
“พี่ก็จะตั้งรกรากที่นี่เหรอ?”
“ทำไมข้าต้องอยู่ที่นี่ด้วยเล่า ข้าจะไปจากที่นี่” แทกิลบอกความตั้งใจของตนเอง
“ไปไหน?” ซอลฮวารีบถาม
“เจ้าไม่ต้องเป็นห่วง ไม่เกี่ยวกับเจ้า”
“ข้าอยากไปกับพี่ด้วยนี่นา ตั้งแต่เกิดมาข้าเพิ่งเคยไล่ตามผู้ชายแบบนี้...เป็นครั้งแรกนะ”
“ถ้าว่างนักก็เอาเวลาไปกินข้าวที่เจ้าชอบเยอะ ๆ ดีกว่าน่า”
“ทำไมล่ะ พี่เองก็เป็นเหมือนข้านี่ ทั้งชีวิต ก็ไล่ตามผู้หญิงคนเดียวเหมือนกันแหละ” ซิลฮวา ตอกกลับ
“ยัยตัวแสบ หยุดแค่นี้ดีกว่าน่า”
“อ้อ นางเป็นทาสสาวที่หนีไปนี่ ตอนที่พี่ยิงธนูริมแม่น้ำ...”
“รีบเข้าห้องไปเลย” แทกิลไล่ตรง ๆ
“ถ้างั้น นางก็คือออนยอนใช่มั้ย?” ซอลฮวาถามตรงเช่นกัน เป็นเวลาเดียวกับที่แทฮาตั้งใจมาพบแทกิล
“ขอคุยด้วยหน่อยได้มั้ย?”
“ระหว่างเราสองคน มีเรื่องคุยกันตามลำพังเหรอ?”
“ไปเดินเล่นกัน ดูเหมือนพวกผู้หญิงยุ่งอยู่กับการเตรียมงานเลี้ยง”
เฮวอนอุ้มองค์ชายซ็อกยอนเดินทักทายผู้คนที่มาช่วยกันทำงาน “สวัสดีค่ะ ๆ ๆ”
“สวยจังเลย ๆ ตายแล้ว ท่านลงมาตรงนี้ทำไมคะ ตายแล้ว พาลูกมาด้วย ดูผู้ดี๊ผู้ดี สวยจังเลย บุคลิกดี๊ดี”
หลายคนต่างก็ชมเฮวอน ซอลฮวาเองก็แอบมองเฮวอนเช่นกัน “ทาสคนนึงทำไมถึงอ่อนหวานจัง”
“ดูสิ หน้าเหมือนแม่เลยนะ” หลายคนต่างพากันชมเฮวอน
แทฮามาบอกแทกิลเรื่องที่เขาจะไปจากที่นี่
แทกิลถอนหายใจ “พูดแต่ละอย่างมีแต่ทำให้ปวดหัวได้ทุกที เจ้าอยู่ที่นี่ไปจนกว่าสถานการณ์จะสงบเถอะ”
“ข้าจะออกไปคนเดียว เพราะข้าไม่สามารถจะหนีไปได้ตลอดชีวิต จะเอาแต่หลบซ่อนไม่ได้”
“คนที่คิดจะไปตายอย่างผ่าเผย ทำไมจู่ ๆ ถึงอยากมีชีวิตอยู่ขึ้นมาแล้วล่ะ”
“มีคนเคยสอนข้าว่า อย่าหนีหรือปฏิเสธความตาย แต่ข้าคิดว่าคนที่เชื่อในการมีชีวิต ถึงตายก็ไม่นับว่าตายเปล่า”
“สรุปแล้วก็เป็นเพราะว่าเจ้ารู้สึกนั่งไม่ติดแล้วสินะ”
“อย่าพูดประชดข้า ถ้าทุกอย่างเป็นไปตามแผน น้องหญิงและพระนัดดา จะอยู่ได้อย่างปลอดภัย”
“พวกเจ้าจะปลอดภัยรึเปล่า มาบอกข้าทำไม ทำไมต้องมาบอกคนที่ไม่เกี่ยวอะไรอย่างข้า”
“เพราะเจ้าก็เหมือนกับข้า อยากให้เฮวอนมีที่อยู่ปลอดภัย เจ้ากับเจ้าถิ่นที่นี่ สนิทกันทั้งที่คอยถกเถียงกันตลอด ความปลอดภัยของเฮวอนกับพระนัดดา ฝากด้วยนะ ข้าจะถือว่าเจ้าตอบรับคำขอนะ”
“เฮ้ เจ้าทาสชั้นสูง ทำไมถึงไม่ฆ่าข้าล่ะ วันนั้นน่ะ..”
“เพราะว่าข้ายังไม่เคยฆ่าประชาชนแม้แต่คนเดียว” น้ำเสียงแทฮาหนักแน่นจริงจังก่อนเดินจากไป
ซอลวุงยังคงตามหาแทฮาอย่างไม่ลดละ
“ลูกพี่ของพวกเจ้าฉายาเจ้าหูเดียวใช่มั้ย?” ผู้ช่วยของซอลวุงถามชายชาบ้านคนหนึ่ง
“ใช่ ใช่แล้วครับใต้เท้า ใต้เท้า พวกข้าไม่รู้อะไรทั้งนั้น นี่เป็นคำสั่งของลูกพี่ข้า”
“แล้วเจ้าหูเดียวอยู่ที่ไหน?” ผู้ช่วยซอลวุงคาดคั้น
“ถ้าเค้าจับได้ว่าข้าเป็นคนบอก ฮือ ๆ ๆ ข้าต้องตายแน่ ๆ เลย” ชายคนนั้นกล่าวอย่างหวาดกลัว
“เจ้าไม่ต้องห่วงหรอก เค้าจะต้องตายเพราะพวกข้าอยู่แล้ว ส่วนเจ้าจะได้รางวัลอย่างงาม” ผู้ช่วยซอลวุงบอก ทำให้ชายคนนั้นยอมเปิดปาก “เอ่อ คือ ขึ้นไปบนยอดเขาโน่นแหละ”
“ยอดเขา เป็นยอดเขาบนใช่รึเปล่า?”
“ใช่แล้วครับท่าน จะให้รางวัลข้าเท่าไหร่?”
“ยอดเขาบนของเขาวอรัก”
“ไปได้” ผู้ช่วยซอลวุง พอได้ข้อมูลก็จัดการสังหารชายคนนั้นทันที
เฮวอนและซอลฮวาได้พบกัน เฮวอนเอ่ยทัก “ข้าเคยเห็นเจ้ามาแล้วครั้งนึง”
“เจ้าเคยเห็นใคร ข้าเหรอ?”
“ใช่ ตลาดเชิงเขาวัดอุนจู เจ้ากำลังเลือกซื้อเสื้อ ยังคิดอยู่เลยว่า นายน้อยช่างเลือกภรรยาที่หน้าตา น่ารักจริง ๆ”
อ่านละครแทกิล ยอดพยัคฆ์นักล่า วันที่ 22 ม.ค.55
ติดตามชม แทกิล ยอดพยัคฆ์นักล่า ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ออกอากาศทุกวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 18.00 – 19.30 น.
ที่มา เดลินิวส์
0 comments:
Post a Comment